Tasvir

Mevsim geçiyor... Kış yakın, sonbahar hazırlıkları derken;
Mutfaklarda bir telaş.

Daha kapıya varmadan mis, reçel kokuları alıverir benliğimi,
Ruhum dünkü çocuk.

Bahçelerde akran peşine kah koşup, kah düşerken; hafif ayazdan kurumuştu dirseklerimiz.
Dizlerimizde yaramazlık izlerinden arta kalan,
Arkadaş gülücükleri...

Bizden ağır torbalara topladığımız zaferimizdi, mandalinalar!

Mandalina kokusu, 
Her nedense ilkokul 2'de oluyorum...

Çilek reçeli kokusu... 
Her daim mutlu çocuğum. 
Anneannem hayatta, taşırmadan reçeli karıştırıyor. 

Hiç akla gelir miydi, yemek yaptıktan sonra avuçlarımızda
anne kokusunun gizli olduğu?

Ah..
Güneşin kokusunu anlatmak istesem;
Nasıl olurdu?
Aşk mı? Yeni doğmuş bebek mi?

Kim, nasıl tasvir ederdi?